Het verhaal van James:

 

We worden getest. Sommige mensen meer dan de ander, maar een ding is zeker: voor iedereen is deze periode uitdagend. We lopen rond met een gevoel van spanning; onze dagelijkse patronen worden doorbroken. Je hebt zorgen over dierbaren, over je werk/inkomen, school of de situatie van dierbaren. Verwachtingen van de toekomst blijven alsmaar drastisch veranderen. 

Onderhand is deze crisis een jaar bezig, en met de dag voelt James(*) zich mentaal en fysiek vermoeider. In de hoop sommigen van ons wat minder eenzaam te laten voelen, delen wij namens hem zijn verhaal.

James is een student aan het HU van 21 jaar, die over het algemeen altijd al gezondheidsklachten heeft gehad. Hij heeft last van hartkwalen en is astmatisch. Verder heeft James ook nog te kampen met een aantal psychische klachten. Simpel gesteld, geen pretje.

Omdat James’ weerstand nogal fragiel is, heeft hij sinds maart vorig jaar zich netjes aan de regels gehouden en zich zoveel mogelijk geprobeerd te beschermen. Zijn naasten helaas minder.

James’ woont samen met zijn vader en zusje, Anna(*). Helaas kunnen ze niet goed met elkaar overweg. De relatie die ze met elkaar hebben is altijd al wankel geweest, en het feit dat iedereen constant “in elkaars nek ademt” helpt niet. 
Vooral sinds herfst 2020 verslechterde de situatie. Zijn zusje toont weinig begrip en stond erop om naar meerderen feestjes te gaan. Zij beweerde dat James zich aanstelde, dat er niks zou gebeuren. James’ vader was het hier mee eens.

“Ik kan moeilijk haar jeugd van haar afpakken” beweerde hij. 
“We kunnen ons niet altijd op jou aanpassen, James.” zeiden ze.

Je kan misschien al raden waar dit heen gaat; Anna begon enkele symptomen te tonen. En ja hoor, zij had inderdaad het virus opgelopen. 
“Alles aan de herinnering voelt als een waas. Ik weet nog dat ik een paniek aanval had. Ik maakte me zorgen. Niet alleen was ik om mijn gezondheid, maar die van mijn zusje. Die van mijn vader. Die van alle mensen waar ze mee in contact is gekomen.” Anna zou in quarantaine moeten. 

Zij vond dit zelf onnodig en overdreven. Ze hield zich niet aan de afspraken die ze onderling hadden gemaakt.
Niet lang hierna begon James ook symptomen te voelen.

James kon het jaar van 2020 niet goed zijn leerjaar afsluiten wegens mentale klachten waardoor hij niet meer aan school kon werken. Niet op de manier dat je van een neurotypisch iemand gewend bent. 
Afspraken voor het komende jaar waren al gemaakt, maar niemand heeft zicht op de toekomst. Wie had kunnen weten dat James zich niet aan deze afspraken kon houden?

James begon zich hopeloos te voelen. Hij wist niet hoe verder. 
“Alle dagen leken in een te vloeien met elkaar. Alsof er geen einde aan kwam. Niks boeide meer, ik heb me nog nooit zo leeg gevoeld.”  Hij volgde per dag misschien 1 uit 6 lessen. Hij at nauwelijks meer en zelfs douchen of zijn tanden poetsen kostte hem meer energie dan hij had. Zijn ritme was volledig omgeslagen. Tijd betekende niks meer voor hem. ’s nachts kon hij niet slapen, meestal sliep hij tussen 8 en 9 uur ’s ochtends pas. 

Al in al; een thuissituatie die met de dag erger leek te worden, een walm aan depressieve gedachtes, motivatie of energie die nergens te bekennen was én academisch gerelateerde stress.

Hoewel die studievertraging van totaal 2 jaar iets is waar hij, logischerwijs, enorm van baalt. Toch probeert hij het goede in deze situatie te vinden. “Ik kan het komende schooljaar wat rustiger aan doen. Ik heb zoveel gemist, dat ik het toch niet meer inhalen kan.”

James hoopt zich te kunnen focussen op zijn mentale staat. Hij probeert zich niet verantwoordelijk te voelen voor zijn situatie. Dit is overmacht, niemand had het verwacht. 
Herstellen gaat langzaam maar zoals James zelf zegt; elke stap richting verbetering telt. Ook al zijn het misschien babystapjes.

Houd die gedachte zelf ook mocht je in een soortgelijk scheutje zitten.
Dit is niet iets wat jouw schuld is, het is overmacht. 
En het is oké om jezelf en je gezondheid als prioriteit op te stellen. 

​

-James 21

 

(*) verzonnen namen wegens verzoek naar anonimiteit